راهکارهای حل تعارض در سازمان
رزمانی که شخص از اختلاف پیش آمده اجتناب می کند، در حقیقت روی آن سرپوش می گذارد؛
او با به تاخیر انداختن یا نادیده گرفتن مسائل امیدوار است که آنها خود به خود و به مرور زمان حل بشوند.
افرادی که اغلب از اختلافات و تضادها اجتناب می کنند یا اعتماد به نفس پایینی دارند یا در موضع ضعف قرار دارند.
نادیده گرفتن اختلاف و تضادهای جدی مانند پشت گوش انداختن درمان سرطان است یک غده کوچک که در مراحل اولیه قابل درمان و حذف است ممکن است پس از مدتی به یک تهدید جدی تبدیل بشود.
وفق دادن زمانی اتفاق می افتد که یکی از طرفین اختلاف از خواسته خود (یا بخش بزرگی از آن) صرف نظر می کند که صلح برقرار شود.
راهکار وفق دادن زمانی ارزشمند و سالم است که یکی از طرفین متوجه اشتباه خود شده باشد و بخواهد جلوی اختلاف بیشتر را بگیرد. به بیان بهتر، در این شرایط او می پذیرد که حق با او نبوده و بیش از آن پافشاری نمی کند.
در حالت دیگر، یکی از طرفین برای فیصله دادن تعارض از حق خود کوتاه می آید و به نفع طرف دیگر کنار می رود؛ زیرا تمایل دارد صلح و آرامش برقرار شود.
همکاری زمانی قابل اجراست که هر دو طرف به یک اندازه مشتاق رفع کردن مسئله باشند.
در این حالت باید راه حلی پیدا شود که مورد توافق همه باشد.
هرچند این راهکار در نهایت نتایج به مراتب بهتری به همراه دارد اما زمان و انرژی زیادی را هم طلب می کند.
هنگامی که دو نفر (یا دو نماینده از طرف شرکت ها و سازمان ها) هر کدام بخشی از امتیازها یا منابع خود را به نفع یک تصمیم مشترک واگذار می کند، مصالحه کرده اند.
پس از مصالحه ممکن است افراد به تمام چیزهایی که می خواستند نرسیده باشند، اما یک تصمیم مشترک و قابل اجرا حاصل شده باشد.
صاحبان تجارت موقع مذاکره با رقیبان یا همکاران احتمالی خود، بیشتر از روش مصالحه استفاده می کنند.
در این حالت هر یک از طرفین امتیازی مثل بخشی از مشتری ها یا سرویس ها را از دست می دهد اما در نهایت قدم بزرگتری برداشته می شود.
رقابت راهکاری است که در آن یک نفر برنده و طرف مقابل بازنده می شود.
افراد تهاجمی معمولا از این راهکار استفاده می کنند. در این حالت راه برای تعاملات سازنده یا تصمیم گیری مشترک بسته می شود.
البته زمانی که یکی از طرفین تعارض (در حالتی که در جایگاه برابر با طرف مقابل باشد) احساس کند حرف و نقطه نظر او نادیده گرفته می شود، ممکن است حالت تهاجمی و رقابتی به خود بگیرد.
البته این روش همیشه هم بد نیست. گاهی در شرایط اضطراری و برای مدیریت یک بحران، بهتر است صاحبین کسب و کار این ریسک را پذیرفته و وارد رقابت شوند.
دکتر امیرحسین الداغی
مدرس و مشاور حل تعارضات سازمان و خانواده
